RSS Feed

Spitsstaartamadine

Spitsstaartamadine

Poephila acuticauda

De spitsstaartamadine is een leuke actieve volièrevogel die zijn naam dankt aan zijn twee verlengde staartpennen.

Grootte

15 - 17 centimeter

Geslachtsonderscheid

Het geslachtsonderscheid van spitsstaartamadines is moeilijk te zien. Een geoefend oog ziet dat de zwarte bef/keelvlek bij de mannetjes wat groter en vooral breder is. Verder zouden mannetjes een wat langere staart hebben en zou de snavel van de popjes aan de snavelbasis wat minder fel van kleur kunnen zijn. De zang en balts biedt echter het makkelijkste onderscheid, de mannetjes zingen en baltsen en de popjes niet.

Sociale eigenschappen

Spitsstaartamadines zijn sociale vogels die verdraagzaam zijn tegenover andere volièrevogels. Hoewel ze van nature soms in grote groepen leven kunnen ze in volières tegen soortgenoten of verwante soorten zoals gordelgrasvinken en maskeramadines te territoriaal zijn, ze kunnen dus beter per koppel worden gehouden.

Huisvesting

Spitsstaartamadines zijn actieve vogels die zich in alle lagen van de volière vertonen. Het zijn sterke vogels maar een tocht- en vorstvrij nachthok is wel vereist. Ze gaan graag in bad en stellen beplanting op prijs. Spitsstaartamadines zijn nestslapers, dus ook buiten het broedseizoen kunt u een nestkastje laten hangen.

Voeding

De basisvoeding van spitsstaartamadines bestaat uit een zaadmengsel voor tropische vogels, aangevuld met eivoer, universeelvoer (of wat levend voer) en regelmatig groenvoer en kiemzaad. Uiteraard mag grit en maagkiezel ook niet ontbreken. Tijdens de kweekperiode stijgt de behoefte naar dierlijke eiwitten uit universeelvoer of levend voer.

Kweken

Spitsstaartamadines geven de voorkeur aan een halfopen of gesloten nestkastje van 15*15*15 cm (l*b*h) met een invlieggat van minimaal 3 cm. Het nest wordt gebouwd van twijgjes, hooi, stro, kokosvezel, veertjes e.d. Het popje legt 4 tot 6 eitjes. Nadat het vierde tot laatste ei is gelegd beginnen de man en pop afwisselend te broeden, de broedtijd is 12 à 14 dagen. De ervaringen met nestcontroles verschillen, er zijn houders waarbij de spitsstaartamadines niet meer terugkeerden na de nestcontrole en houders waarbij dit helemaal geen probleem was. Na zo'n 3 weken vliegen de jongen uit en worden dan nog enkele weken gevoerd door de ouders. Na 3 tot 4 maanden zijn de jongen op kleur en geslachtsrijp, maar met de kweek kan beter tot het volgende broedseizoen gewacht worden.

Bijzonderheden

De spitsstaartamadine kent twee ondersoorten, de roodsnavel en geelsnavel spitsstaartamadine. Onder vogelhouders is de roodsnavel de meest bekende.